با توجه به نوع و شدت اختلالات، گفتاردرمانگر می تواند مداخلات درمانی خود را از بدو تولد، کودکی، نوجوانی یا حتی در زمان سالمندی به فرد بیمار ارائه دهد.

در پاسخ باید عنوان کرد که بهبودی به شدت به همکاری و همراهی خانواده ها و خود کودک در روند اجرای برنامه های درمانی وابسته است. در سنین زیر سن مدرسه، امکان بهبودی کامل و صد در صد وجود دارد.

معمولا یک سری تست‌های غربالگری اولیه برای تشخیص سلامت کودک در سنین مختلف، توسط مراکز بهداشت گرفته می شود، و پس از آن در صورت وجود مشکل توسط پزشک به گفتاردرمانگر ارجاع می‌شود. ولی در صورتی که کودک بیماری و یا سندروم خاصی نداشته باشد، والدین باید هوشیار باشند و زمان رسیدن کودک به مهارت های گفتاری ، شناختی و … را بدانند و در صورت وجود اختلاف سطح، بین کودک خود و روند رشد طبیعی، اقدام به ارزیابی کودک توسط یک نفر متخصص گفتار و زبان کنند.

پاسخ به این سوال بستگی به نوع و شدت مشکل کودک دارد و گاهی اوقات تنها با چند جلسه مشاوره به والدین و تغییر در محیط کودک، بهبودی حاصل می‌گردد. درحالی که ممکن است در کودک دیگری با همین سطح مشکل، نیاز به درمان توسط درمانگر الزامی باشد. گفتاردرمانگر در جلسات اول نقشه ای از اهداف درمانی برای خانواده ترسیم می‌کند؛ که بسته به نوع و شدت بیماری، همکاری کودک و همکاری والدین؛ نوع درمان از مستقیم و غیرمستقیم،حضوری یا غیر حضوری و همینطور تعداد جلسات طرح ریزی می شود.

پاسخ به این سوال نیاز به ارزیابی دقیق وضعیت گفتار و زبان کودک و تعیین سطح مشکل او دارد. البته روند درمان ارتباط مستقیم با همکاری کودک ،نظم در اجرای روند درمان، همکاری والدین و... نیز خواهد داشت.